Menu principale:
“…Tu dunami la solita vasata,
e po’ fammi durmiri ccu la testa
supra lu pettu tò amurusu e santu.”
(da “Nataliziu” di Nino Martoglio)
E sugnu ‘cca, ‘ssittatu ‘n facci a tia.
‘na vota l’annu ti vegnu a truvari,
ma nun c’è jornu ca nun si ccu mia
nun c’è sirata senza ricurdari.
Ci pensi, mamma, quannu picciriddu
sinteva friddu e nun putìa quadiari?
Tu mi strincevi forti ‘ntra lu pettu
e mi cuntavi cunti, e li cantavi:
“ppi tri pinni d’aceddu cucù…
lu tradituri me frati fu”
Ci pensi, mamma… ci pensi, mamma mia?
Ci pensi? …‘sta dumanna ti la fazzu
‘na vota l’annu… ormai sunnu tant’anni.
Mi ‘ssettu ‘n facci a tia supra ‘na petra
e tanti cosi ti vulissi diri,
ma tu nun mi dai tempu, pirchì sai
vidiri l’arma mia megghiu ca mai.
Leggi lu cori miu a libru apertu
e compiaciuta vidi ca è abitatu:
tò figghiu, mamma, è vecchiu ‘i cinquant’anni,
ha figghi ‘ranni e a varba ca janchìa.
Tant’anni sunnu ca nun ti talìa,
ma nun c’è notti ca pinsannu a tia
nun t’abbrazza, ti vasa e si quadìa. ©
Filippo Bozzali -
n.d.a. Concedetemi, per questa poesia, di non mettere alcuna traduzione.
Sono pochissimi i termini “strani”: talìa = guarda; quadìa, quadìari = riscalda, riscaldare.